Jak wygląda RTG zębów?
Zdjęcie rentgenowskie zęba (RTG) to badanie, które pozwala zdiagnozować różne stany chorobowe oraz zapalne. Dzięki RTG możemy również dokładnie zobaczyć wewnętrzną strukturę korzeni zębowych (kanałów).
Na czym polega RTG zęba?
Zabieg RTG (badanie radiologiczne) polega na prześwietleniu zęba z pomocą promieni rentgenowskich. RTG stosuje się zwykle w celu określenia stanu kości oraz tkanek poszczególnych zębów a także korzeni zęba. Dzięki dobrze wykonanym zdjęciom RTG, lekarz może zobaczyć wewnętrzną strukturę zęba, co pozwoli mu na podjęcie decyzji o odpowiednim leczeniu.
Kiedy należy wykonać RTG zęba?
RTG zaleca się najczęściej w przypadku podejrzenia przez stomatologa zaawansowanej próchnicy. Badanie to wykonuje się również w przypadku podejrzenia zmian chorobowych, stanów zapalnych oraz w celu sprawdzenia stanu pozostawionych kości. Nasz stomatolog może również zalecić nam wykonanie RTG przed planowaną ekstrakcją (usunięciem zęba) oraz przed leczeniem kanałowym i protetycznym (założenie mostu, korony, protezy bądź wszczepienie implantu). Bez wykonania RTG zębów warszawa bemowo nie obejdzie się również przed założeniem aparatu ortodontycznego.
Jak przebiega badanie RTG zęba?
Wyróżnia się kilka rodzajów badania RTG zęba. Są nimi:
– RTG punktowe,
– pantomografia,
– cefalografia (cefalometria),
– tomografia komputerowa.
Najczęściej wykonywane jest zdjęcie punktowe, które stosuje się w badaniu pojedynczych zębów. Pozwala ono między innymi na wykrycie próchnicy oraz sprawdzenie ułożenia kanałów zębowych (przed leczeniem kanałowym). Za punktowym zdjęciu RTG zazwyczaj widoczne są 3-4 zęby oraz ich korzenie, zębodoły, korony i tkanki.
Z kolei zdjęcie ortopantomograficzne (OPG) to zdjęcie panoramiczne obejmujące wszystkie zęby, szczękę, żuchwę oraz stawy skroniowo-żuchwowe. Zdjęcie panoramiczne pomocne jest m.in. przy diagnozowaniu próchnicy, wykrywaniu nieprawidłowości przyzębia oraz korzeni zębów, a także wad rozwojowych.
Zdjęcie cefalometryczne robione jest z profilu i poza zębami obrazuje również kości czaszki. Wykonuje się go zwykle przed założeniem aparatu na zęby, w ramach planowania leczenia ortodontycznego.