Wojna, konflikt, napięcia – te słowa kojarzą się z Ukrainą i Rosją od wielu lat. Od 2014 roku Ukraina znajduje się w stanie konfliktu z Rosją, jednak mimo agresji ze strony rosyjskiej, Ukraina nie decyduje się na atak. Dziś spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Ukraina nie staje do konfrontacji z Rosją, mimo że mogłoby to wydawać się oczywiste w obliczu wielu zbrodni wojennych. Zastanówmy się, co stoi za tą decyzją w kontekście polityki, historii i… zdrowego rozsądku.
Strona militarna: Kto ma lepsze arsenały?
Odpowiedź na pytanie, dlaczego Ukraina nie atakuje Rosji, zaczyna się od porównania sił zbrojnych obu krajów. Ukraina, choć zdeterminowana, nie posiada takich zasobów wojskowych jak Rosja. Rosyjskie wojsko to jedna z największych i najlepiej wyposażonych armii na świecie, podczas gdy Ukraina stara się modernizować swoje siły zbrojne, ale nie ma tego samego poziomu technologii i liczebności. Mimo to, Ukraina wykazała się odwagą, odpierając rosyjską agresję, ale atakowanie Rosji mogłoby skończyć się katastrofą.
Wielu analityków wojskowych twierdzi, że Ukraina, nawet z pomocą zachodnich sojuszników, nie ma wystarczającej przewagi, aby podjąć tak drastyczny krok, jak atak na Rosję. W takim przypadku mogłaby się znaleźć w sytuacji, w której wojna toczyłaby się na jej terytorium, niszcząc i tak już zniszczoną infrastrukturę. Zamiast tego Ukraina stawia na obronę i asymetryczne działania, które pozwalają jej zadawać ciosy bez otwartego starcia na szeroką skalę.
Równocześnie zachodnie wsparcie Ukrainy w postaci dostaw broni, szkoleń wojskowych oraz wsparcia wywiadowczego staje się kluczowym elementem równoważącym przewagę Rosji. Jednak mimo tego wsparcia Ukraina wie, że wojna z Rosją na pełną skalę to nie tylko kwestia liczby czołgów i samolotów, ale również strategii i wytrwałości.
Polityka międzynarodowa: Na kogo patrzy świat?
Wojny nie toczy się tylko na polu bitwy – toczy się także w salach konferencyjnych i na arenie międzynarodowej. Ukraina zdaje sobie sprawę, że każdy jej ruch będzie analizowany przez społeczność międzynarodową, a decyzja o rozpoczęciu wojny z Rosją mogłaby zakończyć się ogromnymi konsekwencjami politycznymi. Unia Europejska i USA, choć wspierają Ukrainę, wcale nie chcą, aby ten konflikt się rozszerzył.
Jeśli Ukraina zdecyduje się na atak, może zostać uznana za agresora, co wprowadziłoby ją w jeszcze bardziej skomplikowaną sytuację polityczną. Dodatkowo Rosja, mając swoje wpływy w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, mogłaby zablokować jakiekolwiek działania wspierające Ukrainę w tej kwestii. Ukraina nie chce również stać się kolejnym punktem zapalnym w międzynarodowej polityce, który mógłby prowadzić do eskalacji konfliktu na niespotykaną dotąd skalę.
Na szczęście dla Ukrainy, społeczność międzynarodowa dostrzega, że to Rosja jest agresorem, a nie Ukraina. Jednak Ukrainie zależy na tym, by jej reakcje były zgodne z międzynarodowym prawem, co oznacza, że atakowanie Rosji w tym momencie mogłoby stanowić poważne wyzwanie dla międzynarodowej opinii publicznej.
Historia: Dlaczego Ukraina nie chce „wpaść w tę samą pułapkę”?
W historii Ukrainy zbyt często dochodziło do prób konfrontacji z Rosją, które kończyły się tragicznie. Warto pamiętać, że Ukraina przez wieki była pod wpływem Rosji, a jej historia pełna jest tragicznych momentów, jak głód na Ukrainie w latach 1932-1933, który spowodował śmierć milionów ludzi. Ukraina doświadczyła już brutalności tego, co oznacza konfrontacja z Rosją, i choć teraz jest silniejsza, nie chce wchodzić w tę samą pułapkę.
Dodatkowo, przez lata walki o niepodległość, Ukraina starała się zbudować swoją tożsamość narodową na fundamentach wolności i suwerenności. Z tego powodu ukraińska polityka zagraniczna ma na celu unikanie bezpośredniej wojny z Rosją, która mogłaby zniszczyć zdobycze, jakie osiągnęła Ukraina w ostatnich dziesięcioleciach. Dlatego też, nawet jeśli konfrontacja z Rosją jest teoretycznie możliwa, Ukraina woli stawiać na dyplomację i wsparcie międzynarodowe, zamiast ryzykować kolejną wojnę totalną.
Ukraina dobrze wie, jak wygląda wojna z Rosją. Woli więc unikać atakowania, aby nie powtarzać błędów przeszłości. Ma świadomość, że każdy nieprzemyślany krok może zaprowadzić ją z powrotem na ścieżkę, która była tragiczna w historii jej narodu.
Społeczność narodowa: Dlaczego nie wszyscy są na wojnie?
Na Ukrainie, podobnie jak w wielu innych krajach, nie ma jednomyślności w sprawie wojny. Część społeczeństwa jest gotowa walczyć do samego końca, ale inne grupy, zwłaszcza na wschodnich terenach, mają wątpliwości co do kontynuowania wojny. Poza tym, wojna to nie tylko kwestia armii – to także kwestia społeczeństwa. Ukraińska gospodarka jest w trakcie odbudowy, a wojnę czułoby się na każdym poziomie życia codziennego.
Co więcej, Ukraina, starając się zbudować stabilną demokrację, stara się unikać wszelkich działań, które mogłyby podważyć jej wewnętrzną spójność. Atak na Rosję mógłby doprowadzić do destabilizacji wewnętrznej, której kraj nie jest gotów przeżyć po zaledwie kilku latach po obaleniu reżimu Janukowycza. W kraju, w którym część obywateli żyje z nadzieją na szybszy pokój, a część wciąż liczy na dalszą walkę, bardzo ważne jest znalezienie odpowiedniego balansu.
Nie mniej istotnym aspektem jest rosnąca świadomość polityczna obywateli Ukrainy. Społeczeństwo, choć zmobilizowane i gotowe do obrony, wciąż preferuje stabilność i rozwój, a nie kolejne zniszczenia wojenne. Z tego powodu Ukraina nie decyduje się na eskalację konfliktu, wybierając bardziej ostrożną drogę.